9. Ceza Dairesi Esas No: 2013/11237 Karar No: 2014/3887 Karar Tarihi: 02.04.2014
İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11237 Esas 2014/3887 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık bir kişinin iftira suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, mahkemenin sanığın temyizi üzerine verdiği kararda, sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmek biçiminde olmadığı, yasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın iftira suçu kapsamında değerlendirilemeyeceği ve mahkumiyet kararının bu nedenle bozulması gerektiği hükme bağlanmıştır. Ayrıca, mahkemenin sanığın cezasını taksitlendirirken uyguladığı kanun maddesinin gösterilmediği de belirlenmiştir. Kararda, sanık hakkında TCK'nın 269/2. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini yapılması ve adli para cezasının taksitlendirilmesinde hangi kanun maddesinin uygulandığının açıkça belirtilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 269/2. maddesi ve taksitlendirme ile ilgili düzenleme için ise detaylı bir açıklama bulunmamaktadır.
9. Ceza Dairesi 2013/11237 E. , 2014/3887 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/318726 Mahkemesi : Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesi Tarihi : 08.06.2011 Numarası : 2010/305 - 2011/563 Suç : İftira
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; tanık Y.. Y.."ın katılanın kendisine orman emvali niteliğinde sırık getireceğini beyan etmesi ve anılan tanığın evinin bahçesinde sırıkların ele geçmesi karşısında, sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmek biçiminde olmayıp yasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu, katılan hakkında kaçak orman emvali nakletme suçundan yapılan yargılama sonucunda iddiaların ispat edilememesi nedeniyle beraat kararı verilmesinin iftira suçunun kanıtı sayılamayacağı gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, 2- Kabul ve uygulama göre de; a- Tüm aşamalarda katılanı kaçak orman emvali naklederken gördüğünü beyan etmek suretiyle iddiasından dönmeyen sanık hakkında TCK"nın 269/2. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini, b- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.