Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7873 Esas 2019/9333 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7873
Karar No: 2019/9333
Karar Tarihi: 11.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7873 Esas 2019/9333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilen sanık, temyiz başvurusunda bulunmuştur. Sanık, suçlamaların kanıtlanmadığını ve hukuksal bir hata yapıldığını iddia etse de, temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğunu ve hükümlerin kanuna uygun olduğunu belirterek, kararın onanmasına karar vermiştir.
Kararda, kullanma hırsızlığı suçunun oluşabilmesi için geçici yararlanma amacıyla alınan malın, kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabileceği bir yere bırakılması gerektiği, aksi takdirde suçun oluşmayacağı vurgulanmıştır. Ayrıca, TCK'nun 146/1. maddesinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği tespit edilerek, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık, iş yerinden çalınan bir kamyonetle ilgili suçlamalarla karşı karşıya kalmıştır. Eylem tamamlanmasa da, teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilmiş ve eksik ceza tayini yapılmıştır. TCK'nun 142/2-d ve 143/1 maddeleri uyarınca belirlenen hapis cezasından, 2/4 oranında indirim yapıldığında hesap hatası sonucu yanlış bir ceza belirlen

17. Ceza Dairesi 2018/7873 E. , 2019/9333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Kullanma hırsızlığı suçunun oluşabilmesi için geçici yararlanma amacıyla alınan malın, kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabileceği bir yere bırakılması, henüz bırakılmamış ise geri verilmek üzere alındığının açıkça anlaşılması ve iade amacının malın alınırken mevcut olması gerektiği, bu amacın da somut olaya ilişkin özelliklerin değerlendirilmesiyle anlaşılabileceği, tüm dosya içeriğine göre; müştekiye ait kamyonetin çalınma sonrası toprağa saplanmış halde bulunduğunun ve müştekiye teslim edildiğinin anlaşılması karşısında; olayda, kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabileceği bir yere bırakılması yani 5237 sayılı TCK"nun 146/1. maddesinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği anlaşılmakla, tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, müştekinin iş yerinden suça konu kamyoneti çalarak ilerlediği sırada polis ekiplerince yakalandığı olayda, eylemin tamamlanmasına rağmen teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek yazılı şekilde eksik ceza tayini ve sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nun 142/2-d ve 143/1 maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 3 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 35. maddesi uyarınca 2/4 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 1 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası yerine 1 yıl 6 ay 15 gün hapis cezası belirlemek sureti ile eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.