Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3857 Esas 2020/5750 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3857
Karar No: 2020/5750
Karar Tarihi: 23.11.2020

Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3857 Esas 2020/5750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütü üyesi olmadığı ancak örgüt adına suç işlediği suçunu kabul ederek, TCK'nın 220/6 maddesi yollamasıyla 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 220/6, 53, 58/6-7, 62 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak sadece TCK'nın 58/9 maddesi gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabul edilerek uygulama yeri bulunmayan TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince tekerrür uygulanması ve Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmesi nedeniyle yeniden karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle kararın düzeltilerek onanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 220/6, 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 220/6, 53, 58/6-7, 62 ve 63. maddeleri olarak belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2018/3857 E. , 2020/5750 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 220/6 maddesi yollamasıyla 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 220/6, 53, 58/6-7, 62 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6-7 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK 53 maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların bütünüyle çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. Maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi ve tekerrür ile ilgili hükümlerin tümüyle çıkartılarak yerine "Örgüt mensubu olan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK 58/9. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına," yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.