Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4927 Esas 2019/779 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK nın 89/1, 89/2-e, 22/4, 89/3-b, 62, 51/1-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay tarihinde, sanığın sahibi olduğu tekstil fabrikasında işçi olarak çalışmakta olan katılanın, tarak makinasının arkasında bulunan silindiri temizlemeye çalışırken sağ kolunu makinaya kaptırarak hayati tehlike geçirecek ve organlardan birinin işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde yaralanması ile sonuçlanan olayda; 01.04.2014 tarihli tek kişilik ve 04.02.2015 tarihli bilirkişi heyet raporlarında sadece sanığın sorumlu olduğu belirlenmişse de, dosya kapsamından iş güvenliği tedbirlerini almak ve denetlemek görevlerinin kime ait olduğunun ve bu kişilerin ehil kişiler olup olmadığının (mimar/ mühendis) gerek sözleşme gerekse tanık beyanları dikkate alınarak şirkete ait görev dağılımını gösteren evrakların getirtilerek, işletme müdürü olduğu anlaşılan tanık ..."ın da kusur durumunun irdelenerek dosyanın içlerinde makine mühendisi de olan iş güvenliği uzmanlarından oluşan üç kişilik bilirkişi heyetinden rapor alınması suretiyle sanığın hukuki durumunun buna göre takdir ve tayin edilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.