Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2006/24513 Esas 2007/2172 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlunun, İİK.nun 82/12. maddesini dayanak yaparak ileri sürdüğü haczedilmezlik şikayeti ile ilgili icra mahkemesinin kararı İİK.nun 363/4. maddesi gereğince temyizi kabildir. Bu nedenle, Uşak İcra Mahkemesinin borçlunun temyiz dilekçesinin reddine yönelik 13.11.2006 tarih ve 2005/363 E. 2006/375 K. sayılı kararının kaldırılmasına oybirliği ile karar verildi. Uşak İcra Mahkemesinin 18.10.2006 tarih ve 2005/363 E. 2006/375 K. sayılı kararının temyiz incelenmesine geçildi;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun  82/12. maddesinde, borçlunun haline münasip evininin haczolunamayacağı belirlendikten sonra, aynı maddede “ancak evin kıymeti fazla ise bedelinden  haline münasip bir yer alınabilecek miktarı  borçluya  bırakılmak üzere  haczedilerek satılır.” Hükmüne yer verilmiştir. İncelenen  bilirkişi raporunda borçlunun haline münasip bir evi kaç liraya alabileceğinin de tesbit edildiği görülmektedir. Bu durumda mahcuzun tesbit edilen bu miktardan aşağı olmamak üzere  ve anılan madde hükmüne uygun biçimde  sınırlı olarak satılmasına, borçlunun  haline münasip  ev alması için gerekli  bedelinin  kendisine, varsa  artanın alacaklıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken istemin tümden reddi isabetsizdir. 
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.