Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/10905 Esas 2017/4212 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/05/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/09/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıdan 2000 TL bedelle araç satın aldığını; davalının, satış işleminden yaklaşık bir yıl sonra kendisine teslim etmediği yedek anahtar ile park halinde bulunan aracını bulunduğu yerden çaldığını beyan ederek, maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının zamanaşımı def"i, ceza mahkumiyet kararının Yargıtay tarafından onandığı tarihten itibaren yasal süresi içinde dava açıldığı gerekçesiyle reddedilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 Sayılı Borçlar Kanunu"nun 60. maddesinde haksız fiil nedeniyle tazminat davasının zararın ve failinin öğrenildiği tarihten itibaren bir yıl, her halde zararı doğuran olayın gerçekleşmesinden itibaren on yıllık sürede zamanaşımına uğrayacağı düzenlenmiştir. Haksız fiil aynı zamanda suç teşkil eden bir eylem ise ve Ceza Kanunu’nda daha uzun zamanaşımı süresi öngörülmüşse haksız fiil sorumluluğunda da bu uzamış ceza zamanaşımı süreleri uygulanır. Dava konusu olay, olay tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Kanunu’nun 493/2 maddesinde tanımlanan haksız yere elde bulundurulan anahtarla kilit açmak suretiyle hırsızlık suçu niteliğinde olup uygulanacak ceza zamanaşımı süresi 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/3. maddesi uyarınca 10 yıldır. Dava konusu hırsızlık eyleminin gerçekleştiği 06/07/1999 tarihinden davanın açıldığı 14/05/2013 tarihine kadar dava ve ceza zamanaşımı süreleri geçmiştir.
Şu halde, açıklanan hususlar gözetilerek davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi yerine, işin esasına girilerek hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
./..

-2-

SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 20/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.