Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/3394 Esas 2020/1627 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, taraflar arasında imzalanan eser sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin tespiti ve yükleniciye ödenen bedelin istirdatı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı yüklenici vekilince süresi içinde temyiz edilmiştir.
Davacı davasında davalı tarafından imal edilen ancak muayene ve kabul komisyonu raporu sonucu kabul edilemeyeceği anlaşılan yazılım için ödenen bedelin iadesini talep etmiş, davalı savunmasında işin %90"ı tamamlandığından sözleşmenin feshedilemeyeceğini, kusurun davacı taraftan kaynaklandığını iddia etmiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davalı tarafından teslim edilen yazılım programının kullanılma imkânı bulunmadığından davalıya iadesi kaydıyla davanın kabulüne karar verilmiş ise de; mahallinde yapılan keşif sonucu alınan 09.04.2018 tarihli teknik bilirkişi raporunda yazılım programının teknik şartname ve sözleşme şartlarına uygun geliştirilmediği, eksik kısımlarının olduğu, eksik ve hatalı bırakılan bölümleri düzeltmenin ayrıca bir iş gerektirdiği belirtilmiş, alınan ek raporda ise kök rapordaki görüş tekrar edilmiştir. Eserin ayıplı olduğu alınan bilirkişi raporlarından anlaşılmakla birlikte söz konusu ayıpların eserin reddini gerektirecek oranda olup olmadığı her türlü tereddüt ve kuşkudan uzak bir şekilde saptanmamış olduğundan rapor içeriği itibariyle hüküm kurmaya yeterli olmadığı halde mahkemece yetersiz gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi isabetli değildir.
Bu durumda mahkeme yapılacak iş; aynı bilirkişi kurulundan yeniden ek rapor alınarak eserdeki ayıpların eserin reddini gerektirecek derecede olup olmadığı, ayıbın ağırlığına göre ayıpların giderilmesinin mümkün bulunup bulunmadığı, ayıplı eserden ötürü ücretten indirim gerekip gerekmediği hususları belirlenerek sonucuna göre karar verilmesidir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 17.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.