Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/379 Esas 2021/1582 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İzmir 13. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18/04/2017 tarihinde verilen dilekçeyle Hazine fazlalığının paya dönüştürülmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 05/07/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi taraf vekillerince talep edilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair kesin olarak verilen 18/06/2019 tarihli ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili; dava konusu İzmir ili, Gaziemir ilçesi, Sakarya Mahallesi 43574 ada 5 parsel sayılı taşınmazın kaydında yer alan Hazine fazlalığı şerhinin paya dönüştürülmesini ve Hazine adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş, davacı vekili ve davalı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince 11/04/2019 tarihinde taraf vekillerinin istinaf itirazlarının esastan reddine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/(1)-b/1 maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 18/06/2019 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin 10/06/2019 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK’nın 366. maddesinin yollaması ile HMK’nın 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.

Davacı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 11/04/2019 tarihli kararı ile, yerel mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf itirazlarının HMK’nın 353/(1)-b/1 maddesi ve 362/(1)-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olmak üzere esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 353/1 maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 18/06/2019 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, davacı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 06/10/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.