Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İhmali davranışla görevi kötüye kullanmak
Hüküm : TCK"nın 257/2, 62, 53/1-2-3, 58/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet, hak yoksunluğu, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan ceza miktarına nazaran sanık müdafiinin duruşma talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1- Nusaybin Belediyesinin Cumhuriyet Caddesi No:266 mevkiinde yapılan kanalizasyon kazısı ve yapımı sonucunda oluşan çukurun uygun malzeme kullanılmaması ve tam olarak kapatılmaması ayrıca çukurun bulunduğu yere herhangi bir uyarıcı işaret bırakılmaması ve aydınlatmanın olmaması sebebi ile katılanın kaza yapmasına neden olma şeklindeki eylemde, her ne kadar 5393 sayılı Belediye Kanununun 38/m maddesine göre “Belde halkının huzur, esenlik, sağlık ve mutluluğu için gerekli önlemleri almak” belediye başkanının görevi ise de aynı Kanunun 42. maddesine göre görev ve yetkilerinden bir kısmını yöneticilik sıfatı bulunan belediye görevlilerine devredebileceği hükme bağlanmış olup, Nusaybin Belediyesinin 08.01.2010 tarihli cevabi yazısında söz konusu yol çalışmalarında görevli sorumluların ..., ..., ..., ..., ... ve ... olarak belirtilmesi karşısında, olay tarihinde Nusaybin Belediye Başkanı olarak görev yapan sanığın görevlendirdiği personel eliyle yürüttüğü hizmet esnasında meydana gelen olaydan doğrudan sorumlu tutulmasının mümkün olmadığı gözetilmeksizin atılı suçtan beraati yerine dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2008 tarihli ve 2006/205 Esas, 2008/126 Karar sayılı eski hükümlülüğüne ait ilamına ilişkin olarak, aynı Mahkemenin 30/04/2015 tarihli ortadan kaldırma ve beraat hükmünün kesinleşip kesinleşmediği araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekliliği,
b) Sanığın atılı suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak

suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
c) Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.