Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1697 Esas 2019/8221 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11/07/2017 tarih ve 2011/498 E.- 2017/597 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne-reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2017/1014 E.- 2019/246 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ortağı olduğunu, şirket tarafından müvekkiline 2007-2010 yılları arasında kâr dağıtılmadığını ileri sürerek, dağıtılmayan kâr payının tespiti ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 15.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, şirketin 2007-2008 yıllarında kâr dağıtımıyla ilgili ortaklar kurulu tarafından karar alınmadığı, 2007 ve 2008 yıllarında elde edilen kârların davalı şirket tarafından yatırım finansmanında kullanıldığı, 2009 ve 2010 yıllarında ise şirketin zarar ettiği, dağıtılacak bir kârın söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, 2007 ve 2008 yıllarına ait karın yatırım finansmanında kullanıldığı, 2009 ve 2010 yıllarında ise şirketin zarar ettiği tespit edilmiş olduğu anlaşıldığından açılan davanın öncelikle davalı şirketin ortaklar kurulunun devredilmez yetkilerinden olan kâr payı dağıtımı konusunda bir karar alınmaması, 2007 ve 2008 yıllarında elde edilen kârların davalı şirket tarafından yatırım finansmanında kullanılması, 2009 ve 2010 yıllarında şirketin zarar etmesi ve dağıtılacak bir kârın söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davalı şirketin 2007-2008 yıllarında kâr dağıtımıyla ilgili ortaklar kurulu tarafından karar alınmadığı, 2007 ve 2008 yıllarında elde edilen kârların davalı şirket tarafından yatırım finansmanında kullanıldığı, 2009 ve 2010 yıllarında şirketin zarar ettiği, dağıtılacak bir kârın söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulüyle, kararın kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.