MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin
13.02.2018 gün ve 2017/260 Esas, 2018/56
Karar sayılı mahkûmiyet ve beraat
hükümlerine yönelik istinaf taleplerinin suça sürüklenen çocuk hakkında yağma suçundan kurulan beraat, sanık hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri
yönünden esastan reddi, suça sürüklenen
çocuk ve sanık hakkında nitelik cinsel saldırı
suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri
yönünden ise düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, suça sürüklenen çocuk hakkında ilk derece mahkemesi tarafından yağma suçundan kurulan beraat hükmünün taraflarca istinaf edilmediği ancak bu hükmün de istinaf incelemesine tabi tutulduğu gibi bu yönden kurulan istinaf hükmüne yönelikte herhangi bir temyiz talebi olmadığı anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı ilk derece mahkemesi tarafından CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın ise 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olduğu ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin itirazı üzerine incelenerek kesinleştiği anlaşıldığından, incelemenin bu suçlar dışında kalan hükümlere yönelik temyiz talepleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.
Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiilerinin duruşma istemleri 5271 sayılı CMK"nın 299. maddesi kapsamında uygun görülmediğinden incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kişiyi hürryetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan esastan ret, suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... haklarında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan düzeltilerek esastan ret hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Olayın intikal şekli, zamanı, mağdurenin çelişkili beyanları, sanık ve suça sürüklenen çocuğun tanık beyanlarıyla çelişki oluşturmayan istikrarlı savunmaları, 26.04.2017 tarihli ev arama tutanağı içeriği, mağdure ait raporlar ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanık ... ve suça sürüklenen çocuğun atılı suçları işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak, yeterli, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, ilk derece mahkemesinin sübuta yönelik delillerin değerlendirilmesine ilişkin olarak 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle sanık ... hakkında yağma ve nitelikli cinsel saldırı, suça sürüklenen çocuk hakkında ise nitelikli cinsel saldırı suçlarından kurduğu mahkûmiyet hükümlerinin kaldırılarak beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddine ve düzeltilerek esastan reddine dair kararlar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiileri, suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi"nin 29.05.2018 gün ve 2018/1302 Esas, 2018/1136 Karar sayılı istinaf başvurularının esastan reddine ve düzeltilerek esastan reddine yönelik hükümlerin 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre tutuklu sanık ..."ın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesi hususunun mahalline en seri biçimde bildirilmesi için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.