Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Haciz tarihi itibariyle olayda 13.7.2005  tarihinde yürürlüğe giren 5393 sayılı Kanunun 15/son maddesi hükmünün uygulanması zorunludur.Bu maddeye göre  "Belediyenin proje karşılığı" borçlanma yolu ile elde ettiği gelirleri, şartlı bağışlar ve kamu hizmetlerinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim, harç gelirleri haczedilemez.
Ayrıca 277 sayılı Kanun’un 1. maddesine göre de 5237 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ve diğer Kanunlarla belediyelere verilmekte olan paylar, vergi ve resim hükmünde olup, bu paylar 6183 sayılı Kanunun hükümlerine göre tahsili gereken borçlar dışında haczedilemez.
Mahkemece mahcuz paraların fiilen kamu  hizmetinde kullanılıp kullanılmadığı veya niteliği gereği haczi mümkün olup olmadığının tespiti ile sonucuna göre bir karar verilmesi gereklidir.
Takip konusu borcun haczen tahsili ile tamamının ödendiği ve bu nedenle haczin kendiliğinden kalktığından bahisle konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.