Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6489 Esas 2019/9312 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6489
Karar No: 2019/9312
Karar Tarihi: 18.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6489 Esas 2019/9312 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 17. Ceza Dairesi tarafından onanan bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, hırsızlık ve konut dokunulmazlığı ihlali suçlarından sanığın mahkumiyetine hükmedildiği görülmüştür. Ancak, kararda bazı hukuki eksiklikler saptanmıştır. İlk olarak, suçun gündüz saatlerinde işlendiği halde, gece saatlerinde işlenmiş gibi değerlendirilerek fazla ceza tayini yapılmıştır. İkinci olarak, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti hırsızlık suçuna ait olmasına rağmen, uzlaşma kapsamına alındığı göz önünde bulundurularak uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı incelenmemiştir. Son olarak, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı tebliğnameye aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nun 143. ve 116/4. maddeleri, 5237 sayılı Kanun'un 141/1. maddesi, CMK'nın 253. maddesi, 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik, TCK'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

17. Ceza Dairesi 2018/6489 E. , 2019/9312 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dosya içeriğine göre suçun saat 20.30-20.41 aralığında işlendiği, UYAP verilerine göre güneşin suç tarihinde yaz saati uygulaması ile 19.55’te battığı ve gecenin saat 20.55’te başladığının anlaşılması karşısında, suçun gündüz vakti işlendiğinin kabulü gerekirken sanık hakkında TCK’nun 143. ve 116/4. maddeleri uygulanarak fazla ceza tayini,
2-Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı Kanun"un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak ayrıca tekerrüre esas alınacak başka ilam olup olmadığı da değerlendirilerek sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.