Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8442 Esas 2020/1786 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8442
Karar No: 2020/1786
Karar Tarihi: 27.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8442 Esas 2020/1786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından dolayı mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Hakaret suçuna ilişkin kararın temyiz edilemez olduğu vurgulanarak, bu suç hakkındaki temyiz isteğinin reddedildiği ifade edilmiştir. Tehdit suçuna ilişkin hükmün ise temyiz edilebilir olduğu belirtilerek, dosyanın incelenmesi sonucunda sanığın hukuki durumunun uzlaştırma kapsamında değerlendirilip belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu doğrultuda, Türk Ceza Kanunu'nun 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu belirtilmiştir. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ifade edilerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddelerine dikkat çekilmiştir. Bu sebeple, hüküm BOZULMUŞ ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1.
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
-

4. Ceza Dairesi 2019/8442 E. , 2020/1786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ün tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.