Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/9975 Esas 2017/4162 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar aleyhine 14/08/2007 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; açılan davanın kabulüne dair verilen 16/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiilden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı belediye adına temizlik işlerini yürüten diğer davalı şirket tarafından, kurbanlık hayvan satış alanında yapılan temizlik sırasında yer altı kablolarının kepçe ile kopartılmak suretiyle hasara uğratıldığını iddia ederek, oluşan zararın davalılardan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, olayda bir kusurları olmadığını belirterek davanın husumet yokluğundan ve esastan reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, dosyada alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece verilen ilk karar Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 28/09/2010 gün, 2010/2718 esas ve 2010/5273 karar sayılı ilamı ile, genel işletme giderlerinden olan işçilik ve vasıta giderlerinin davalılardan tahsili koşulları belirtilmiş ve mahkemeden bu konuda araştırma yapılması istenilerek eksik inceleme nedeniyle bozulmuştur.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi bozmasında da belirtildiği üzere; hukukumuzda gerçek zarar ilkesi geçerlidir. Zarar gören, ancak haksız fiil nedeniyle uğradığı gerçek zararını haksız fiil sorumlularından isteyebilir. Zarar görenin zararı giderebilmek için kendi çalıştırdığı işçilerine ve araç sürücülerine ödediği ücretler ile araç yakıt giderleri genel idare giderleri olup, haksız fiil meydana gelmese dahi ödenmesi gereken giderlerdendir. Bunların zarar ile ilgisi bulunmamaktadır. Özel olarak adam tutulup çalıştırıldığı kanıtlanmadıkça haksız fiil meydana gelmeseydi dahi yapılacak bu nitelikteki giderler zarar kapsamına dâhil edilemeyecektir.

Somut olaya gelince; mahkemece bozmaya uyulduğu belirtilmiş ise de, gelir kaybı yönünden bozmaya uygun karar verilmemiştir. Davacı tarafça dava dışı ile imzalanan hasar giderim sözleşmesi ibraz edilmiş ve üst yazıda firmaya hasar ıslahı için yapılan giderlere dair ödemelerin hasar bedeli müsebbibinden tahsil edildikten sonra yapıldığı bu nedenle yüklenici firmaya herhangi bir ödeme yapılmadığı da açıkça belirtilmiştir.
Şu halde; genel işletme giderlerinden olan işçilik ve vasıta giderleri için ayrıca bir ödeme yapıldığına dair delil ve belge sunulmamış olmasına göre davacının bu yöndeki isteminin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış ve bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.