MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2015/151 E- 2017/452 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/01/2019 tarih ve 2018/701 E- 2019/67 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "Nescafe" markasının TPMK nezdinde tanınmış marka olarak özel/00079 numara ile koruma altına alınmış olduğunu, "Nescafe" markalı ürünler için kullandıkları başka bir markanın da “KIRMIZI KUPA” şeklinden oluştuğunu, “KIRMIZI KUPA” şekil markasının münferiden 21.11.2002 tarih ve 793933 sayı ile 09.01.2003 tarih ve 796607 sayı ile WIPO nezdinde tescilli olup, bu tescile dayanarak Türkiye’de de 2003/02675 ve 2003/06709 sayıları ile tescil edildiğini, “NESCAFE+KAHVE TANELERİ ARASINA OTURTULMUŞ KUPA İÇİNDE KAHVE ŞEKLİ” görüntüsünden oluşan markasının ise 09.04.2004 tarih ve 2004/09724 sayı ile tescil edildiğini, yine 2008/55180, 2014/43175 ve 2014/43176 sayılı tescilli markalarının da bulunduğunu, müvekkilinin söz konusu kupa üzerinde telif hakkına da sahip olduğunu, davalı şirketin 08.10.2013 tarihinde 2013/06839 sayı ile ambalaj deseni tasarımını adına tescil ettirmek üzere davalı Kurum"a başvurduğunu, söz konusu başvuruya itirazlarının, davalı TPMK YİDK tarafından 2015/T-3 sayılı kararla yenilik ve ayırt edicilik unsurunun sağlandığı gerekçesiyle nihai olarak reddedildiğini, davalı firmanın bu tescilinin ilk tecavüz fiili olmayıp, kırmızı kupa içeren ambalajlarını daha önce de kullandığını, davalıya 04.07.2014 tarihli ihtarname gönderildiği, gönderilen ihtarname üzerine başvuru sahibinin, ürün paketlerinden kırmızı kupa figürünü çıkarıp, ardından huzurdaki başvuruyu yaptığını, bu hareketin iyi niyetli olarak yorumlanamayacağını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, 2013/06839 sayılı tasarım tescilinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin tasarımının yenilik ve ayırt edici nitelik koşullarını sağladığını, iltibasa neden olacak bir durumun bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait 2013/06839 1-2 numaralı tasarımların, davacıya ait markalar karşısında yenilik ve ayırt edici nitelik koşulunu sağladığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve ilk derece mahkemesince bu konuda görüşüne başvurulan bilirkişi heyet raporlarında, çoğunluğu oluşturan bilirkişiler tarafından, davacının 2014/100573 sayılı kırmızı kupa şeklini içerir markası da dahil olmak üzere, itirazına dayanak teşkil eden diğer tüm markalarının da incelenmesi suretiyle, davalı şirkete ait dava konusu 2013/06839 sayılı ambalaj deseni tasarımı başvurusunun, davacının markalarının yetkisiz kullanımını içermediğinin, tescil başvurusunun kötüniyetle yapılmadığının, yeni ve ayırt edici olduğunun, gerekçeleri de belirtilmek suretiyle bildirildiği, dolayısıyla mahkemece davalıya ait tasarımın, davacıya ait markalar karşısında yenilik ve ayırt edici nitelik koşulunu sağladığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizliğin bulunmadığı, bu nedenle davacı vekilinin tüm ve davalı şirket vekilinin aşağıdaki bent kapsam dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer istinaf başvurularının esas yönünden reddinin gerektiği; ancak mahkemece davalı tarafça 09.01.2017 tarihinde bilirkişi ücreti olarak 1.500 TL yargılama giderinin yapıldığı ve davanın reddine karar verildiği halde, anılan giderin hüküm kurulurken nazara alınmamasının doğru olmadığı gerekçesiyle, davacı ... vekilinin tüm ve davalı şirket vekilinin yerinde görülmeyen diğer istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, davalı Roversan Gıda Petrol İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. Vekilinin ilk derece mahkemesince, müvekkilince yapılan yargılama giderine hükmedilmemesine ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nın 353/1-b-2. maddesi gereğince Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.10.2017 tarih ve 2015/151 E. - 2017/452 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.