MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tesbiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tesbiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ise de bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;
1-Arsa niteliğindeki dava konusu ... Mahallesi 69 ada 123 parsel sayılı taşınmaza ...Sitesinden edinilen bilgilere göre yaklaşık 6km mesafede bulunan tarım arazisi niteliğindeki ... Mahallesi 33 ada 106 parsel sayılı taşınmaza dahi 18,81-TL/m2 değer biçildiği ve Dairemizin 2019/5456 Esas-2019/12703Karar sayılı ilamı ile onandığı anlaşıldığından dava konusu taşınmaza 14.11.2018 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen 18,00-TL m2 birim bedeli esas alınmak suretiyle değer biçilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
2-Bozma sonrası tespit edilen fark bedelin üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine 6459 sayılı Yasanın 6. maddesi ile eklenen hüküm uyarınca, dava dört ay içerisinde sonuçlandırılamadığından, bozma öncesi tespit edilen bedele dava tarihinden dört ay sonrası olan 19.01.2015 tarihinden ilk karar tarihi olan16.09.2015 tarihine, 7139 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik uyarınca bozma sonrası tespit edilen bedelden ilk kararla tespit edilen bedelin mahsup edilmesi sonucu oluşan fark bedele ise 19.01.2015 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 05/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.