MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı uyarınca, sanıklar hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında, mağdur ..."e yönelik kasten yaralama eyleminden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında, katılan ..."i silahla organ işlevinin yitirilmesi ve kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında, katılan ..."i basit kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümde ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının tespit edilememesi gerekçesi ile TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik uygulamasında, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesi dikkate alınarak (1/4) oranında indirim yapılması yerine (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Kayseri 3. Asliye Ceza Mahkemesine ait 23.09.2010 tarih, 2009/704 Esas ve 2010/750 Karar sayılı ilamda yer alan TCK"nin 141/1. maddesine ilişkin suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olduğu anlaşılsa da güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca ilamı bulunan sanık hakkında bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu hususlar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın, mağdur ..."i aralarında yaşanan silahlı kavgadan bir gün sonra cep telefonundan mesaj atarak tehdit ettiği iddiası ile yapılan yargılamada, sanığın savunmasında, mağdura tehdit mesajlarının atıldığı telefon numarasının kendisine ait olmadığı yönündeki beyanı karşısında, mesaj tespit tutanağında tespit edilen telefon numarasının, sanığa ait olup olmadığı hususunda gerekli araştırma yapılmadan, "...mesaj içerikleri dikkate alındığında bu mesajların sanık ... tarafından sanık ..."e gönderildiği kabul edilmiştir." şeklindeki yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
b) Kabule göre; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nin 106/1-1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçu da uzlaştırma kapsamına alınmış olup, tehdit suçundan yapılan yeni düzenleme nedeniyle TCK’nin 106/1-1.cümlesindeki tehdit suçu ile bu suçla birlikte işlenen TCK’nin 86/1. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçundan uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.