Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/27674
Karar No: 2014/5192

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/27674 Esas 2014/5192 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı Sağlık Bakanlığı ve D..Otomasyon Temizlik Ltd. Şti. arasındaki bir iş davasında, emeklilik nedeniyle iş akdinin sona erdiği gerekçesiyle davacı tarafından kıdem tazminatı talep edilmiştir. Mahkeme, davalı şirketin kendi dönemine ilişkin kıdem tazminatını ödemesi nedeniyle davanın davalı şirket hakkında reddine, davalı Sağlık Bakanlığı hakkında ise kabulüne karar vermiştir. Ancak, işyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. Mahkeme kararının bu yönde eksik inceleme sonucu verildiği ve bu nedenle bozulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 1475 sayılı Yasanın 14. maddesinin ikinci fıkrası
- 4857 sayılı Yasanın 6. maddesi
7. Hukuk Dairesi         2013/27674 E.  ,  2014/5192 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Antalya 2. İş Mahkemesi
    Tarihi : 26/09/2013
    Numarası : 2012/187-2013/428

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı Sağlık Bakanlığı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
    2-Davacı iş akdinin emeklilik nedeniyle haklı olarak sona erdirildiğini öne sürerek kıdem tazminatı alacağının tahsilini talep etmiştir.
    Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.
    Mahkemece; davalı Sağlık Bakanlığının üst işveren, diğer davalının temizlik ihalelerini alan alt işveren olduğu, emeklilik nedeniyle iş akdinin son bulduğunu, son alt işverenin kendi dönemine ilişkin kıdem tazminatını ödemesi nedeniyle davalı şirket hakkında davanın reddine, davalı Sağlık Bakanlığı hakkında ise davanın kabulüne karar verilmiştir.
    İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6 ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından devir aldıkları dönem ve kendi dönemleri ile devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
    Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden son işveren sorumlu olup, devreden işverenin bu işçilik alacaklarından herhangi bir sorumluluğu bulunmamaktadır.
    İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
    Somut olayda; asıl işveren olarak davalı Sağlık Bakanlığı ve son işveren olarak da davalı D..Otomasyon Temizlik Ltd. Şti’ nin kıdem tazminatının tamamından müteselsilden sorumlu olmaları gerekirken, davalı şirketin kendi dönemine ilişkin kıdem tazminatı miktarını ödediği gerekçesiyle davalı Sağlık bakanlığının tek başına sorumlu tutulması suretiyle davalı idarenin hakkını zedeler şekilde davalı şirket hakkında davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
    Mahkemece bu husus gözetilmeksizin eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
    SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, 5.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi