Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/27674 Esas 2014/5192 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Antalya 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/09/2013
Numarası : 2012/187-2013/428

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı Sağlık Bakanlığı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı iş akdinin emeklilik nedeniyle haklı olarak sona erdirildiğini öne sürerek kıdem tazminatı alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; davalı Sağlık Bakanlığının üst işveren, diğer davalının temizlik ihalelerini alan alt işveren olduğu, emeklilik nedeniyle iş akdinin son bulduğunu, son alt işverenin kendi dönemine ilişkin kıdem tazminatını ödemesi nedeniyle davalı şirket hakkında davanın reddine, davalı Sağlık Bakanlığı hakkında ise davanın kabulüne karar verilmiştir.
İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6 ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından devir aldıkları dönem ve kendi dönemleri ile devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden son işveren sorumlu olup, devreden işverenin bu işçilik alacaklarından herhangi bir sorumluluğu bulunmamaktadır.
İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
Somut olayda; asıl işveren olarak davalı Sağlık Bakanlığı ve son işveren olarak da davalı D..Otomasyon Temizlik Ltd. Şti’ nin kıdem tazminatının tamamından müteselsilden sorumlu olmaları gerekirken, davalı şirketin kendi dönemine ilişkin kıdem tazminatı miktarını ödediği gerekçesiyle davalı Sağlık bakanlığının tek başına sorumlu tutulması suretiyle davalı idarenin hakkını zedeler şekilde davalı şirket hakkında davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeksizin eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, 5.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.