5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13571 Esas 2021/3731 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13571
Karar No: 2021/3731
Karar Tarihi: 10.03.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13571 Esas 2021/3731 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir otobüste yapılan aramada 10 karton kaçak sigara bulunması üzerine Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giymiştir. Ancak, sanığın savunmasında sigaraları arkadaşları için getirdiği yönündeki beyanı dikkate alınarak, dosyada usulüne uygun bir arama kararı olmadığı ve sanığın sigaraları sattığına dair kesin delil bulunmadığı gerekçesiyle beraati gerektiği düşünülmüştür.
Kararda, sanık hakkında temel ceza belirlendikten sonra aynı Kanunun 3/10. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği ve etkin pişmanlık uygulamasının da mümkün hale geldiği vurgulanmıştır. Buna göre, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasanın geçici 12. maddesinin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- 5607 sayılı Kanunun 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi: Suçun şahsi kullanım sınırlarını aşması durumunda belirlenecek temel cezayı düzenler.
- 5607 sayılı Kanunun 3/10. maddesi: İndirim nedenleri hakkında düzenlemeler içerir.
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi: Kanundaki düzenlemelere ek olarak, eşyanın değerinin hafif olması durumunda cezanın indirilmesini öngörür.
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi: Eşyanın değerine göre belirlenecek ceza miktarını belirler.
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi: Etkin pişmanlık uygulamasına

7. Ceza Dairesi 2018/13571 E. , 2021/3731 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Tüm dosya kapsamının incelenmesinde sanığın yolcu olarak bulunduğu otobüste yapılan aramada sanığa ait 10 karton kaçak sigara ele geçirilen olayda sanığın mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmış ise de sanığın aşamalardaki savunmalarında dava konusu sigaraları arkadaşları için getirdiğini beyan etmesi karşısında; dosyada usulüne uygun olarak verilmiş bir arama kararı olmadığı gibi suça konu sigaranın miktarı, şahsi kullanım sınırları içerisinde bulunması ve sanığın ele geçen dava konusu sigaraları sattığına ilişkin mahkumiyetine yeter şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.