MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat Sanık ... ve ... hakkında; TCK"nın 155/2, 62, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ... hakkında verilen beraat hükmü, katılan vekili tarafından, sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, katılan vekili, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların katılanın oturduğu apartmanda yönetici olarak görev yaptıkları yıllarda uhdelerine para geçirdikleri bu suretle sanıkların hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
1-Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın savunması ve dosya içeriğine göre sanığın savunmasının aksine hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği yönünde mahkumiyetine yeter herhangi bir delil elde edilemediği gerekçesiyle verilen beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, sanık ...’ın mahkumiyetine yeter kesin delil bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 02/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.