Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/2 ve 62. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Sapanca Asliye Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli ve 2015/285 esas, 2016/252 sayılı kararını müteakip, sanık müdafiinin temyiz talebinin ve süresinde olmayan itirazının reddine ilişkin aynı Mahkemenin 23/06/2016 tarihli ve aynı sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2018 tarihli ve 2018/316 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği, sanığın mernis adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı anlaşılmakla,
Somut olayda, sanığın Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 28/09/2015 tarihinde talimatla alınan ifadesinde yerleşim yeri adresi olarak "..." adresini bildirdiği, ancak Sapanca Asliye Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli gerekçeli kararının doğrudan sanığın adres kayıt sisteminde kayıtlı mernis adresine çıkartıldığının anlaşılması karşısında, mercii Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesince itiraz ile ilgili olarak esastan inceleme yapılarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçeyle başvurunun usulden reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 09/07/2018 gün ve 94660652-105-54-6116-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanığın yokluğunda verilen 06.04.2016 tarihli Sapanca Asliye Ceza Mahkemesinin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının, sanığın adres kayıt sisteminde kayıtlı “...” adresine çıkartıldığı, sanık müdafii her ne kadar gerekçeli kararın sanığın "..." adresine yapılmış olduğunu ileri sürmüş ise de, sanık müdafiinin itiraz dilekçesinde tebligatın yapılması gerektiği adres olarak bildirdiği adresin de tebligat yapılan adres ile aynı olduğu anlaşılmakla, Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesince itirazın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.02.2018 tarihli ve 2018/316 Değişik İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.