Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9849 Esas 2019/18984 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9849
Karar No: 2019/18984
Karar Tarihi: 21.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9849 Esas 2019/18984 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Temyizde, katılanın yaralanmasına ilişkin raporda yaralanmanın hangi tedavi yöntemi ile giderilebileceği hususunda açıklık bulunmadığından ve sanık hakkında kurulacak hükümde hangi ceza maddesinin kullanılacağı konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığından bahsedildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53/1 maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları açısından hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeplerle karar bozuldu ve sanığın kazanılmış hakları dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi kararlaştırıldı.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/1 ve 86/2 maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 5237 sayılı Kanun'un 53/1 maddesi kapsamındaki bazı ibareleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/9849 E. , 2019/18984 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Katılanın yaralanmasına ilişkin Kayseri Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 23.06.2015 tarih 2015/1590 sayılı raporda "Sol koltuk altında 2x2 cm lik kesi, sağ üst kadranda ağrı, epigastrik bölgede hassasiyet olduğu, tansiyonunun 90/50 mm/hg olarak ölçüldüğü, gözlem altına alındığı kayıtlı olduğu, mevcut evraka istinaden, kafa kemiklerinde kırık, herhangi bir dimağ arazı, büyük damar iç organ lezyonu tarif edilmeyen arızasının, tarif edilen lezyonların basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığı" belirtilmiş ise, katılanda mevcut yaralanmalardan hangisinin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği hususunda raporda açıklık bulunmadığından ve yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususunda tereddüt hasıl olduğundan, katılanın yaralanmasına ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlar temin edilip, Adli Kurumu ilgili ihtisas dairesine gönderilerek, katılanın yaralanmasının basit tıbbi müdahele ile giderilip giderilemeyeceği hususunda şüpheye yer bırakmayacak nitelikte rapor aldırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre; katılanın yaralanmasına ilişkin Kayseri Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 23.06.2015 tarih 2015/1590 sayılı raporda yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu belirtildiği halde, sanık hakkında kurulan hükümde temel cezanın TCK"nin 86/1. maddesi yerine 86/2. maddesi gereğince belirlenmesi sureti ile hüküm kurulması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.