Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2499 Esas 2018/1086 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1-)Sanık ... hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, 5237 sayılı Kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, son kesici işlem olan sanığın savunmasının alındığı 19.05.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-)Sanık ... hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından açılan kamu davasında; sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sahteliği iddia edilen 2007 takvim yılına ait faturaların da dosya içerisinde bulunmadığının anlaşılması karşısında; öncelikle 2007 takvim yılına ait suça konu fatura asıllarının veya onaylı örneklerinin araştırılması, fatura asıllarının veya onaylı örneklerinin bulunması halinde kanaat oluşturacak sayıda dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, taşıdıklarının tespiti halinde ise sanığın bazı kişilerin erzak yardımı yapacaz fakat bunun için noterden evrak düzenlenmesi gerek demesi üzerine notere giderek imza attığını ancak üzerine şirket kurulduğundan haberinin olmadığını savunması karşısında da, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sahte faturaları kullanan ilgili şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmak suçundan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri dinlenerek suça konu faturaları kimden, hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıkları hususlarının ayrıntılı olarak sorulması, şirketi devreden ...ve ...’in beyanın alınması, gerekirse faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığına yönelik bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bunların sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmiş olması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.