5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/6662 Esas 2020/5224 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6662
Karar No: 2020/5224
Karar Tarihi: 13.05.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/6662 Esas 2020/5224 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve yapılan değerlendirme sonucunda sanığın kaçak sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna karar verilerek mahkumiyetine hükmedilmiştir. Buna rağmen, temel cezanın belirlenmesinden sonra uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden hüküm tesisi yapılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesine ihtiyaç duyulduğundan yasaya aykırı olarak hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverme hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu nedenlerle, mahkemenin verdiği hüküm yasaya aykırı görülmüştür ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçu
- 6545 sayılı Yasaya göre ceza türü belirleme
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (3. fıkra) uyarınca koşullu salıverme ve hak yoksunluğu.

7. Ceza Dairesi 2017/6662 E. , 2020/5224 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa ait araçta 18 karton sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın aşamalardaki savunmasında suça konu sigaraları içmek ve işçilerine dağıtmak amacıyla aldığını, ticari amacının olmadığını beyan etmesi, ele geçen eşyanın da miktar itibarıyla kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın kaçak sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1. Suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.