Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/12/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız ihtiyati haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı isimli şahsa davalı bankadan kullandığı tarımsal kredi için kefil olduğunu; ancak 15/02/2010 tarih ve 427/50 sayılı yazı ile ilgili kredi sözleşmesindeki kefaletinin ve sorumluluğunun bulunmadığının davalı tarafından bildirildiğini, buna rağmen davalının ihtiyati haciz kararı aldırarak bir kısım mallarına haksız ve hukuka aykırı şekilde haciz konulduğunu, hacizli malları elinden çıkaramadığını, haksız haciz nedeniyle aracını düşük fiyattan sattığını ve kendisini savunmak üzere avukat tutarak vekalet ücreti ödediğini belirterek uğradığı maddi ve manevi zararların ödetilmesini istemiştir.
Davalılar,davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, dava dilekçesinde kendisini savunmak için avukat tuttuğunu belirterek ödediği vekalet ücretini talep etmesine rağmen mahkemece bu konuda olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. 6100 sayılı ın 297/2. maddesi gereği ""Hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir."" Mahkemece bu düzenlemeye aykırı olarak davacının vekalet ücreti talebiyle ilgili bir karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

3-Davalının temyiz itirazlarına gelince;
2004 sayılı İİK’nın 259/1. maddesinde, ihtiyati haczin haksız çıkması halinde, borçlunun ve üçüncü kişilerin bu yüzden uğradıkları bütün zararlardan alacaklının sorumlu olduğu düzenlenmiştir. İhtiyati haciz haksız ve bundan maddi zarar doğmuşsa, alacaklı kusurlu olmasa dahi, zarar görene maddi tazminat ödemekle yükümlüdür. Buna karşılık, haksız ihtiyati haciz koyduran alacaklının kusursuz sorumluluğu sadece maddi tazminat bakımından olup, manevi tazminat yönünden BK’nın 49. maddesindeki koşulların oluşması gerekir. Bu maddeye dayalı sorumluluk ise kusura dayalıdır. Bu itibarla, alacaklının kötüniyetli veya iyiniyetli olup olmadığı da sonuca etkili olup, ağır olmasa da kusurlu olması da gerekmektedir. Haksız yere bir kimsenin mallarının haczettirilmesi, o kimsenin ticari itibarına saldırı teşkil eden ve BK"nın 49. maddesi gereğince manevi tazminat ile sorumlu tutulmayı gerektiren bir davranıştır.
Dosya incelendiğinde, davalının aracına uygulanan haczin sicil kaydı üzerine konulan kayden haciz olduğu, muhafazalı haciz olmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davalının kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir durum ve davacının kusurlu bir davranışı bulunmamaktadır.
Şu halde, mahkemece manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın (2) nolu bette gösterilen nedenle davacı yararına, (3) nolu bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 15/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.