Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5859 Esas 2019/14789 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5859
Karar No: 2019/14789
Karar Tarihi: 17.10.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5859 Esas 2019/14789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü almıştır. Hakaret suçu için açılan temyiz davası reddedilmiştir. Tehdit suçu için açılan temyiz davası ise kabul edilerek hükmün bozulması ve yargılamanın yeniden yapılması kararlaştırılmıştır. Sanığın tek bir fiil ile birden fazla kişiye tehdit etmesine rağmen her bir kişi için ayrı ayrı cezalandırılması kanuna aykırı bulunmuştur.
Kararda TCK'nın 53/1-b ve 43/2. maddelerine değinilmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesi infaz evresinde resen uygulanabilecek hükümlerden biri iken, 43/2. madde ise tek fiille birden fazla kişiyi hedef alan suçlarda cezayı arttıran bir hükümdür.
18. Ceza Dairesi         2018/5859 E.  ,  2019/14789 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hakaret, tehdit
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1) Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde;
    Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz evresinde resen uygulanabileceği,
    Anlaşıldığından sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    2) Tehdit suçundan kurulan hükümlerin temyizinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak,
    Sanığın, olay tarihinde, yolcu taşıma meselesi nedeniyle arasında husumet bulunan katılan ...’a " sen buradan yolcu alamazsın, ... Köyünün yolcuları bana aittir, …sana gününü göstereceğim” ve yolcu katılan ...’e "seni bu arabaya bindirmeyeceğim, sen görürsün" demek suretiyle tehdit etmesi eyleminin, aynı yer ve zamanda, aynı suç işleme kararıyla, birbirini takip eden söz ve davranışlarla gerçekleşmiş olması nazara alındığında, hukuken bir bütün halinde tek bir tehditini fiilini oluşturduğu anlaşılmakla, tek fiille birden çok katılana karşı tehdit suçunu işleyen sanık hakkında verilecek cezanın TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerekirken, sanığın her katılana yönelik eyleminin ayrı, bağımsız tehdit suçu oluşturduğu kabul edilerek ayrı ayrı iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.