Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/23511 Esas 2019/21262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davalı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar 1.929,63 TL olup karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE,
Davacı temyizi yönünden;Taraflar arasında davacı işçinin kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda; davacı taraf, geniş anlamda ücret alacaklarının (fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının) hiç ve zamanında ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini 02.04.2014 tarihinde haklı ve geçerli nedenle istifa ederek feshettiğini iddia etmiştir. Davalı taraf ise, davacının iş sözleşmesini istifa etmek suretiyle sona erdirdiğini, Devlet kurumunda bir iş bulması nedeniyle kendi isteğiyle işten ayrılacağını belirttiğini savunmuştur. Mahkemece, davacının 02.04.2014 tarihinde kendi el yazısı ile istifa dilekçesi verdiği, vermiş olduğu bu istifa dilekçesine uygun olarak davalı şirkete yazdığı dilekçede "devlet kuruluşuna gittiği için ayrıldığını" beyan ettiği, yazılan istifa dilekçesi ile beyan içeren mektubun davacının iradesinin sakatlanarak alındığına ilişkin dosyada bir delil bulunmadığı gerekçesiyle davacının kıdem tazminatı talebi reddedilmiştir.Dosyaya davacının 02.04.2014 tarihli istifa dilekçesi ile mağaza çıkış görüşme formu sunulmuştur. Her ne kadar mağaza görüşme çıkış formunda davacının Devlet kuruluşuna gittiği için ayrıldığını söylediğine dair beyanı mevcut olsa da yargılama neticesinde davacının fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının olduğu ve bu alacakların ödenmediği ispat edilmiş olmakla davacının işten ayrılışının ödenmeyen alacaklarına ilişkin olarak haklı nedenle olduğu gözetilerek kıdem tazminatına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde verilen karar hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.