Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
27.05.2014 tarihinde sanığın idaresindeki otomobil ile meskun mahalde gündüz vakti seyir halinde iken önündeki aracın sağından geçip, kavşak girişine geldiği sırada yoldan geçmekte olan mağdura çarparak yaraladığı, bilahare tedavisinin ardından 23.06.2014 tarihinde taburcu edilmesine karşın 11.08.2014 tarihinde tekrar yoğun bakım ünitesine alınıp tedavi gördüğü hastanede 16.12.2014 tarihinde öldüğünün anlaşılmasına göre; suç vasfının isabetli olarak tayini açısından mağdurun ölüm nedeni ile sanığın eylemi arasında illiyet bulunup bulunmadığı kuşkuya yer vermeyecek biçimde kesin olarak saptanıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Koşulları oluşmadığı halde sanığın atılı suçu bilinçli taksirle işlediğinden bahisle TCK"nın 22/3. maddesi uygulanarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.