MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 24.08.2011 tarihinde sürücü ..."nın idaresindeki ... plakalı aracın müvekkiline çarptığını, davacının ayağında kırıklar olduğunu alçıya alındığını, fizik tedavi gördüğünü, fizik tedavi için 300,00 TL fark ödemesi yaptığını, bakıma muhtaç kaldığını, maddi manevi yıprandığını beyanla; yaralanması sebebiyle tedavi masrafları karşılığı 300,00 TL ile 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davaların kısmen kabulü ile 30,00 TL maddi tazminat ile 1.500,00 TL manevi tazminatın 24.08.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekilinin, davacı lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Eldeki dosyada talep edilen maddi tazminat 300,00 TL, temyize konu kararda ise davacı lehine hükmedilen maddi tazminat miktarı 30,00 TL olup, karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, maddi tazminat kabul ve reddedilen kısımlar yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Davacı vekilinin diğer yönlere ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde ise; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davacı için manevi tazminatın takdirinde, kusur durumu ve TBK"nun 56. (BK"nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davacı vekilinin yerinde görülmeyen diğer tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, davacı için hükmedilen maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer yönlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA; aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 21/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.