Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 15/01/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş; karar davalılar ... ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalılardan ...’ın davacı şirkette çalıştığı sırada şirkete ait çekici ve dorseyi çalarak diğer davalılara teslim ettiğini, araçlarını geri alamadıklarını belirterek uğradıkları maddi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, sayılı ceza dosyası ve bilirkişi raporu benimsenerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
TBK"nın 74. (818 sayılı BK"nın 53.) maddesi uyarınca ceza mahkemesinin beraat kararı, hukuk hakimi yönünden bağlayıcı değilse de ceza mahkemesince belirlenecek maddi olgular hukuk hakimi yönünden bağlayıcıdır.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, davalıların dava konusu olay ile ilgili olarak yargılandıkları esas sayılı davası sonunda 2014/75 karar sayılı ilamı ile mahkum olduğu, kararın temyiz edilmekle henüz kesinleşmediği anlaşılmıştır.
Somut olayın özelliği gereğince, mahkemece davalılar hakkında açılan ceza davasının kesinleşmesi beklenilip, davalıların sorumlu olup olmadıkları tespit edilerek bir karara varılması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalılar ... ve ...’nin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.