3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11417 Karar No: 2019/18969 Karar Tarihi: 21.10.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11417 Esas 2019/18969 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mağduruna yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş. Ancak adli para cezası ile ilgili temyiz istemine dair sanığın reddine karar verilmiştir. Sanık hakkında katılanına yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise eksik inceleme nedeniyle bozulmuştur. Yargıtay kararında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir. Hüküm, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı CMUK'nun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddeleri açısından; adli para cezasının kesin nitelikte olduğu vurgulanarak, temyiz istemi reddedilmiştir. Bozma kararına ilişkin olarak, sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması kararlaştırılmıştır.
3. Ceza Dairesi 2019/11417 E. , 2019/18969 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında mağdur ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; a) Adli Tıp Kriterlerine göre el parmaklarından 2. ve 3. parmak amputasyonlarının organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olması, ancak katılan hakkında düzenlenen Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 27.04.2011 tarihli raporunda, katılanın sol el 2. parmak proksimal falankstan sonrasının amputasyonuna neden olan yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olmadığının belirtilmesi karşısında, katılanın yaralanmasının organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olup olmadığı hususunda tereddüt hasıl olmakla, katılana ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlar temin edilerek, en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, katılanın yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda şüpheye yer bırakmayacak nitelikte rapor aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.