Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7511 Esas 2018/7389 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7511
Karar No: 2018/7389
Karar Tarihi: 11.12.2018

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7511 Esas 2018/7389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan verilen ilk derece mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesinde, mükerrir suçlular hakkında denetim süresi belirleme yetkisi olduğu halde mahkemece sadece denetimli serbestlik tedbiri uygulaması yapılmış ve süresi belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz itirazları yerinde görülerek karar bozulmuştur. Ancak kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/7. Maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/7511 E. , 2018/7389 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: (Bakırköy 40. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında 5275 sayılı CGTİK"nın 108. maddesi gereğince mükerrirler hakkında denetim süresi belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye ait olmasına rağmen mahkemece 5237 sayılı TCK"nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken ayrıca denetimlik serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. ve 5275 sayılı kanunun 108/4. maddesi gereğince cezasının infazından sonra başlamak üzere takdiren 1 yıl süre ile hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölümdeki “1 yıl süre ile” ibaresinin çıkartılması ve hükümdeki... TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.