Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak,
Olay günü saat 21:30 sıralarında, sanığın idaresindeki araç ile olay mahalli kavşağa geldiğinde kendisine hitap eden fasılalı kırmızı ışığa rağmen kavşağa kontrolsüz şekilde girdiği ve seyrine göre sağındaki yoldan gelerek kendisine yanan fasılalı sarı ışığa göre yola giren müşteki ..."nin aracı ile çarpıştığı, tarafların beyanı ve kaza tespit tutanağı ile bu hususun sabit olduğu olayda, sanığın yönüne yanan fasılalı kırmızı ışığın, bu yönlerden seyreden sürücülere geldikleri yolun tali, girecekleri yolun ise ana yol olduğunu belirtip, ana yoldan seyreden sürücülere geçiş hakkını tanıyacak şekilde kavşak girişinde durduktan sonra trafiğin müsait anını gözetleyerek çok dikkatli bir şekilde kavşağa girmelerini belirttiği, TCK"nın 179. maddesinde düzenlenmiş bulunan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olup kasten işlenebilen suçlardan olduğu ve bu suçun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, anılan olayda sanığın dikkatsizce kavşağa girmesi ile gerçekleşen eyleminin atılı suçu oluşturmayacağı ve bu sebeple sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hatalı değerlendirme ve yetersiz gerekçe ile atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulduğu sırada yasal dayanak olarak sadece 5237 sayılı TCK"nın 179/2. maddesinin belirtilmesi gerekirken 179/3 maddesi delaletiyle 179/2 maddesinin belirtilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.