MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın müştekilere haczin kalktığını, yedieminlik görevlerinin sona erdiğini söyleyerek malzemeleri çalması karşısında; sanığın cümlesinin basit yalan niteliğinde olduğu, müştekiler tarafından küçük bir araştırmayla doğruluğunun teyit edilebileceği, eylemin dolandırıcılık aşamasına varmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki 1 numaralı bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın ortağı olduğu şirkete ait olup müştekilere yediemin olarak teslim edilen malzemeleri 23/03/2014 ve 20/04/2014 tarihlerinde 1 aydan kısa zaman zarfı içinde çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK’nın 43. maddesi kapsamında kaldığı sabit olduğu halde, müştekilere yönelik ayrı ayrı hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Sanığın çaldığı malzemelerin aynı zamanda sahibi olduğu anlaşıldığından hakkında TCK’nın 290. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. maddesi gereğince ertelenen sanık hakkındaki denetim süresinin hükmolunan ceza süresinden az olamayacağının dikkate alınmaması suretiyle aynı Kanunun 51/3-son maddesine aykırı davranılması,
4-Sanığa TCK’nın 142/1-b maddesinin uygulanması ihtimaline binaen CMK’nın 226. maddesine uygun şekilde ek savunma hakkı verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.