Kasten yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 29/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Van (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.03.2014 tarihli ve 2013/459 Esas, 2014/172Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 12.09.2019 tarihli ve 2018/15428 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.09.2019 tarihli ve 2019/92981 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanığın kasten işlediği suçlara ilişkin olarak Midyat Asliye Ceza Mahkemesince, Gaziantep 14. Asliye Ceza Mahkemesince, Gaziantep 11. Asliye Ceza mahkemesince ve Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilmiş mahkûmiyet kararların gerekçe gösterilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de anılan ilamların dosyanın diğer sanığı olan ..."e ait olduğu ve sanıkhakkında daha öncesine ait mahkumiyet kararı bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın sabıkasız olduğu gözetilmeden mahkemece sanık hakkında TCK’nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmış olması, hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine; 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.