Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9625 Esas 2020/5701 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9625
Karar No: 2020/5701
Karar Tarihi: 19.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9625 Esas 2020/5701 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz başvurusu esastan reddedilmiştir. Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme istemi, savunmaya yeterli imkanın sağlandığı ve bu hakkın etkin şekilde kullanıldığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun elde edildiğini, vicdani kanının kesin ve tutarlı olduğunu belirlemiştir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği için temyiz davası esastan reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1.

16. Ceza Dairesi 2019/9625 E. , 2020/5701 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.11.2018 tarih ve 2018/54 - 2018/389 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1.
maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.