Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6627 Esas 2019/703 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6627
Karar No: 2019/703
Karar Tarihi: 16.01.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6627 Esas 2019/703 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak, sanığa adli para cezası verilmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edildiği ve hak yoksunluğu hükümlerinin uygulanamayacağı gibi nedenlerle hüküm bozuldu. Yeniden yargılama yapılmadan hükmün düzeltilerek onaylanması kararlaştırıldı. Hüküm fıkrasındaki bazı paragraflar çıkarılarak, TCK'nın 52/3 maddesi gereğince sanığa 30 tam gün adli para cezası ve 600 TL adli para cezası verildiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 179/3-2, 58/6, 53/1, 50/1-a, 52/4, 5275 Sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri gösterildi.
12. Ceza Dairesi         2018/6627 E.  ,  2019/703 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
    Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 58/6, 53/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
    1- TCK"nın 58/6. maddesinde tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği ve ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının öngörüldüğü, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin yer aldığı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinde ise, yalnızca mükerrirler hakkında tayin olunan özgürlüğü bağlayıcı ceza olan hapis cezalarının ne şekilde infaz edileceği belirtilmiş olup, bu maddede adli para cezasının infazı konusunda her hangi bir düzenlemenin bulunmadığı, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinde adli para cezasının infazı düzenlenmiş olup, bu maddede mükerrirler hakkında hükmolunan adli para cezasının infazına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği, bu durumda, TCK"nın 58, 5275 Sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmesinden dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
    2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
    3-Hapisten çevrili para cezalarında, TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluğu hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 3. paragrafının ve hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 6. paragrafının hükümden çıkarılması, hüküm fıkrasının 8. paragrafının hükümden çıkarılarak, yerine ‘’TCK 52/3 maddesi gereğince sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak 30 tam gün adli para cezasına çevrilmesine, 52/2 maddesi gereğince bir günlüğü takdiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 600 TL adli para cezasına çevrilmesine’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun görülen hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.