MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl temel hapis cezası üzerinden, aynı Kanun("un 35. maddesi uyarınca ¼ oranında indirim yapılarak 2 yıl 3 ay yerine, 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini ve ayrıca tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığın payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölümün çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ve ayrıca yargılama giderine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “Sanığın payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre, önceki hükümlülüklerin içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyet olan Ümraniye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/173 Esas ve 2019/387 Karar numaralı, 11/06/2010 kesinleşme tarihli ilamı yerine, daha az cezayı içeren Beyoğlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/596 Esas, 2008/75 Karar numaralı ilamının tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-29/04/2013 tarihli iddianame ile sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nun 141/1, 35, 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açılmasına karşın, 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı tanınmadan sanığın TCK"nun 142/1-e maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl temel hapis cezası üzerinden, aynı Kanunun 35. maddesi uyarınca ¼ oranında indirim yapılarak 2 yıl 3 ay yerine, 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
4-Sanığın payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının GÖZETİLMESİNE, 18/06/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.