Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11895 Esas 2020/2280 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11895
Karar No: 2020/2280
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11895 Esas 2020/2280 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan mahkum olduğunu belirtmektedir. Ancak 5237 sayılı TCK'nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanmak suçuna ilişkin mahkumiyetin uzlaşma kapsamına alındığının fark edilmesi üzerine, CMK'nın 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Bu kapsamda, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilerek TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da dikkate alınarak bahsedilen ilamın esas alınması gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/1. maddesi: Güveni Kötüye KullanmaSuçunun Tanımı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi: Kanunların Geriye Yürümeyi ve Suç ve Cezanın Kanunsuzluğunu Yasaklama İlkesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Etkin Pişmanlık
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak Yoksunluklarının İptali
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 254. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/11895 E. , 2020/2280 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanmak suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde tanımı yapılan güveni kötüye kullanmak suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.