MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 11/12/2018 tarih ve 2017/830-2018/772 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili ve fer"i müdahil TMSF vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 26.647,47 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının kendi tasarrufunu değerlendirmek amacıyla 10/08/1999 tarihinde Yurt Ticaret ve Kredi Bankası ... Şubesine hesap açtırdığını, banka çalışanlarının yanlış ve kasıtlı yönlendirmeleri nedeniyle bankaya yatırılan paranın off shore bankasına yatırıldığını, bankaya el konulması nedeniyle paranın ödenmediğini ileri sürerek, bankaya yatırılan 7.500,00 TL nin 10/08/1999 tarihinden 22.12.1999 tarihine kadar %89 faizi ile, bu tarihten itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, yetki, görev, kesin hüküm, husumet, zamanaşımı ve esasa ilişkin savunmalarda bulunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının davalı tarafından kandırılarak parasının Off-Shore Bankasına gönderildiğini iddia etmek suretiyle davalının haksız fiiline dayanmasına ve davalının davacıya karşı sorumluluğunun akdi ilişkiden kaynaklanmamasına göre davacının ancak ana paranın off-shore bankasına gönderildiği tarihten itibaren avans faiziyle birlikte tahsilini isteyebileceği, bu itibarla davacının yatırdığı meblağlar ile davacıya ödenen meblağ gözetilerek davalı bankanın sorumluluğunun belirlenmesinin doğru olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile, 6.331,52 TL"nin davalıdan tahsiline, 464,47 TL"ye 23/11/1999 tarihinden, 901,40 TL"ye 19/10/1999 tarihinden, 72,00 TL"ye 14/09/1999 tarihinden, bakiyesine 10/08/1999 tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili ve Fer’i Müdahiller vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekili ve fer"i müdahil TMSF vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilive fer"i müdahil TMSF vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fer"i müdahil TMSF"den harç alınmasına yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı Banka"ya iadesine, 16/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.