Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9293 Esas 2019/18944 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9293
Karar No: 2019/18944
Karar Tarihi: 21.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9293 Esas 2019/18944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından değerlendirildiği belirtiliyor. Cumhuriyet savcısının duruşmada hazır bulunmadığı durumlarda, temyiz süresinin 1412 sayılı CMUK'un 310/3. maddesi gereği bir ay olduğu belirtiliyor. Bu durumda, o yer Cumhuriyet savcısının 31.12.2015 tarihinde yapılan temyiz talebinin süresinde olduğu gözetilerek temyiz başvurusuna göre işin esasına girilmesi gerektiği ifade ediliyor.
Kararda, sanığın eşine darp edilmesi sonrasında kendisinin de mağduru basit nitelikte yaraladığı şeklinde bir kabul olduğu belirtiliyor. Ancak, olayda haksız tahrik uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının tartışıldığı ve uygulanma koşullarının oluşmadığına karar verildiği ifade ediliyor. Bu nedenle, sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği açıklanıyor. Kararın gerekçesi olarak, işlenen fiilin haksızlık içeriğinin azlığı gösteriliyor.
Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi hakkında bir değerlendirme yapılmıyor. Ancak, kararda detaylı bir şekilde belirtilen kanun maddeleri 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak veriliyor.

3. Ceza Dairesi 2019/9293 E. , 2019/18944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığa ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.06.2014 gün ve 2013/12-834 Esas, 2014/321 Karar ve 21.10.2014 gün ve 2014/12-139 Esas, 2014/445 Karar sayılı ilamlarından da anlaşılacağı üzere; Cumhuriyet savcısının duruşmaya katılmadığı durumlarda, o yer Cumhuriyet savcısının Asliye Ceza Mahkemesine ait kararları, hükmün tefhiminden itibaren 1412 sayılı CMUK"un 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık yasal süre içinde temyiz etmesinin gerektiği ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından 31.12.2015 tarihinde yapılan temyiz talebinin süresinde olduğu gözetilerek o yer Cumhuriyet savcısının sanık aleyhine yaptığı temyiz başvurusuna göre işin esasına girilmesi gerektiğinden tebliğnamenin redde ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanığın eşinin mağdur tarafından darp edilmesi üzerine sanığın da mağdur basit nitelikte yaraladığının kabul edilmesine göre, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerini uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığı da tartışılarak sanığın basit yaralama suçundan mahkumiyeti yerine, olayda uygulanma koşulu oluşmayan işlenen fiilin haksızlık içeriğinin azlığı gerekçe gösterilerek yazılı şekilde sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.