Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8755 Esas 2018/1039 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8755
Karar No: 2018/1039
Karar Tarihi: 08.02.2018

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8755 Esas 2018/1039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Vergi usul kanununa muhalefet suçu işleyen bir sanığı mahkum etti. Kanunlar gereği hapis cezasının belirlenmesi ve hapis cezasının sanayi sektöründe çalışan on altı yaşından büyük işçiler için uygulanan asgari ücretin yarısı esas alınarak paraya çevrilmesi gerekiyordu. İki farklı uygulama sonucu, sanığın lehine olan kanun tespit edildi ve bu kanun bütün olarak uygulanmalıydı. Ancak eksik ceza tayini yapıldı. Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmadı. Toplanan deliller neticesinde sanığın suçu kabul edildi ve delillere uygun şekilde mahkum edildi. Kararda eleştirilebilecek bir yan bulunmadığından, sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 213 sayılı Yasanın 359/a-2. maddesi
- 5728 sayılı Yasa ile değişik 213 sayılı Yasaya göre hapis cezasının belirlenmesi
- 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/8755 E. , 2018/1039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Yasanın 359/a-2. maddesi uyarınca, hapis cezasının belirlenmesi ve hapis cezasının sanayi sektöründe çalışan on altı yaşından büyük işçiler için uygulanan asgari ücretin yarısı esas alınarak paraya çevrilmesi; ayrıca suç tarihinden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa ile değişik 213 sayılı Yasanın 359/a-2. maddesi uyarınca hapis cezasının belirlenmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi gereğince paraya çevrilmesi; iki ayrı uygulama sonucuna göre sanığın lehine olan kanun tespit edilerek lehe kanunun bütün olarak olarak uygulanması gerekirken; hapis cezasının 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki hükmüne göre 6 ay olarak, para cezasının ise değişiklikten sonraki düzenleme gereğince 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi uyarınca paraya çevrilmesi, böylece karma uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini; ayrıca tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.