Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/147 Esas 2017/2607 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/147
Karar No: 2017/2607
Karar Tarihi: 10.07.2017

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/147 Esas 2017/2607 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karara göre, hükümlü 2002 yılında işlediği suçlar nedeniyle ceza almış ve daha sonra şartla tahliye edilmiştir. Ancak, ikinci suçunu işlediği tarihlerde hükümlünün tahliye tarihi henüz dolmadığı için cezası aynen infaz edilmiştir. Hükümlü, kasıtlı suçlar işlediği için koşullu salıverilme kararı uygulanamayacağından, yapılan tahliye ve infaz kararlarının kaldırılıp cezasının tamamının infaz edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 4616 sayılı Kanun'un şartla tahliyenin geri alınması koşullarını belirleyen veya değiştiren hükümler içermediği ve genel hükümlere göre uygulama yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, \"4616 sayılı 23 Nisan 1999 tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanunun 1/1-(4/2-3). maddesi\" ile \"765 sayılı Türk Ceza Kanununun 17. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12. maddeleri\" gösterilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2017/147 E.  ,  2017/2607 K.

    "İçtihat Metni"

    (KANUN YARARINA BOZMA)


    Kasten adam öldürmek suçundan Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2009 tarihli ve 2009/131 esas, 2009/191 sayılı uyarlama Kararı ile 15 yıl hapis cezasına hükümlü ...’ın, bu cezasını infaz ederek 31/05/2002 tarihinde şartla tahliye edilmesini müteakip, bihakkın tahliye tarihi dolmadan 27/11/2002 tarihinde işlediği suça ilişkin Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/01/2007 tarih ve 2006/387 esas, 2007/26 sayılı Kararının kesinleşmesi üzerine, ikinci suçunu işlediği 27/11/2002 tarihi ile içtimalı cezasına ilişkin bihakkın tahliye tarihi olan 29/08/2018 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2013 tarihli ve 2013/231 değişik iş sayılı Kararını müteakip, hükümlü hakkında şartla tahliyenin 4616 sayılı Kanun kapsamında yapıldığı ve ikinci suçun aynı neviden yahut daha ağır nitelikte bulunmadığından bahisle 2013/231 değişik iş sayılı Kararın kaldırılmasına dair Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/10/2013 tarihli ve 2013/1353 değişik iş sayılı Kararı ile aynı şartla tahliye kararına ilişkin olarak bihakkın tahliye tarihi dolmadan 08/12/2012 tarihinde işlediği suça ilişkin Çorlu Asliye Ceza Mahkemesinin 03/03/2013 tarih ve 2002/1423 esas, 2003/202 sayılı Kararının kesinleşmesi üzerine, ikinci suçun işlendiği 08/12/2002 tarihi ile içtimalı cezasına ilişkin bihakkın tahliye tarihi olan 27/08/2020 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair Tekirdağ Ağır Ceza Mahkemesinin 27/04/2004 tarihli ve 2004/189 müteferrik iş sayılı Kararını müteakip, hükümlü hakkında şartla tahliyenin 4616 sayılı Kanun kapsamında yapıldığı ve ikinci suçun aynı neviden yahut daha ağır nitelikte bulunmadığından bahisle Tekirdağ Ağır Ceza Mahkemesinin 27/04/2004 tarihli ve 2004/189 müteferrik iş sayılı Kararının kaldırılmasına, hükümlü hakkındaki infazın durdurulmasına dair Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/10/2013 tarihli ve 2013/711 değişik iş sayılı Kararı ile ilgili olarak;
    4616 sayılı 23 Nisan 1999 tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanunun 1/1-(4/2-3). maddesinde tanımlanan “aynı cins veya daha ağır şahsi hürriyeti bağlayıcı cezayı gerektiren bir suç” kavramının aynı maddede tanımlanan “davanın açılması veya kesin hükme bağlanmasının ertelenmesi” kararının geri alınmasına ilişkin bir düzenleme olduğu, şahsi hürriyeti bağlayıcı cezanın kesinleşmesinden sonra anılan Kanunun 1/1-(3/b). maddesi uyarıca verilen şartla salıverilme kararının uygulanması ve geri alınması yönünden uygulama olanağının bulunmadığı, şartla tahliye tarihinin belirlenmesine esas olmak üzere "çekilmesi gereken toplam cezadan on yıllık indirim" yapılması düzenlemesini getiren anılan Kanunun şartla tahliyenin geri alınması koşullarını belirleyen veya değiştiren hükümler içermediği, esasen bu halde genel hükümlere göre (765 sayılı Türk Ceza Kanununun 17. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12. maddeleri) göre uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı suçlar işleyen hükümlünün koşullu salıverilme kararının geri alınması ve aynen infaza ilişkin kararların kaldırılmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21/12/2016 gün ve 94660652-105-59-10749-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/10/2013 tarihli ve 2013/1353 değişik iş sayılı Kararı ile Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/10/2013 tarihli ve 2013/711 değişik iş sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.