Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12927 Esas 2019/18935 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
HÜKÜM : a) Yaralama suçundan mahkumiyete dair; Adana 1. Çocuk Mahkemesinin 17/04/2018 gün ve 2016/358 Esas, 2018/279 Karar sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi ile beraate dair; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22/02/2019 gün ve 2018/2863 Esas, 2019/458 Karar sayılı kararı

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.02.2019 gün ve 2018/2863 Esas, 2019/458 Karar sayılı kararının BAM Cumhuriyet savcısı tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1) İlk derece mahkemesince suça sürüklenen çocuğun yaralama suçunu işlediği kabul edilerek suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet hükmüne karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince suça sürüklenen çocuğun atılı suçu işleyip işlemediği hususundaki değerlendirmenin suçun sübutuna ilişkin olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 303/1-a. maddesi kapsamına girmediği ve bu husustaki değerlendirmenin CMK’nin 280/1-e maddesi gereğince duruşmalı yapılarak söz konusu mahkumiyet hükmünün yerinde olup olmadığı hususunda karar verilmesi yerine dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde suça sürüklenen çocuk hakkında delil yetersizliği nedeniyle beraat kararı verilmesi suretiyle vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine hükmedilmesi,
2) Müştekinin suça sürüklenen çocuğu olay öncesinde tanıdığı ve hastanede tedavi gördüğü sırada ifadesi alınamadığından polisle yaptığı ilk mülakatta kendisini “...” lakaplı kişinin yaraladığını söylemesi üzerine kolluk görevlilerinin müştekinin sözünü ettiği kişinin ... olduğunu belirledikleri, temin edilen fotoğrafının da gösterilmesi suretiyle müştekiden teyit aldıkları, müştekinin kollukta önce tanımadığı kişi tarafından yaralandığına dair beyanda bulunmasından sonra yeniden kolluğa müracaat ederek kendisini Seyfullah’ın yaraladığını bildirdiği ve mahkemedeki istikrarlı beyanlarında aynı yönde beyanda bulunduğu anlaşılmış olmasına göre; müştekinin mahkemedeki beyanına neden itibar edilmediği tartışılıp değerlendirilmeden, sadece aşamalardaki çelişkili beyanlarından söz edilerek 5271 sayılı CMK"nin 230/1-a, b maddesine aykırı olarak yetersiz gerekçeyle beraat hükmü verilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, BAM Cumhuriyet savcısının yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.02.2019 gün ve 2018/2863 Esas, 2019/458 Karar sayılı beraat hükmünün CMK"nin 302/2. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/2. maddesi gereğince “dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.