Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2319 Esas 2019/674 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2319
Karar No: 2019/674
Karar Tarihi: 16.01.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2319 Esas 2019/674 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3-2, 62, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkum edildi. Sanık temyiz etti ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin kararı doğrultusunda, hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi mümkün görülür hale geldi. Mahkeme, yapılan yargılamaya dayanarak sair itirazları reddetti ancak, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin tehdit suçuna ilişkin olduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı tespit edildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması zorunlu görüldü ve hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri: TCK'nın 179/3-2, 62, 53, 58, 106/1, 106/1-1, 7/2, CMK'nın 253, 254, 34, 35, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/2319 E. , 2019/674 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilebilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna dair sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İpsala Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/50 esas 2009/170 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1-1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.