11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2164 Karar No: 2021/2740 Karar Tarihi: 17.03.2021
Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2164 Esas 2021/2740 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, Defter ve belgeleri gizleme suçu için noter tasdiki veya belge basım-teslim formu gibi belgelerle sabit olan defterlerin incelenmek üzere ibrazının istenmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın davranışının belirlenmesi için ilgili idareden, ibrazı istenen 2010 takvim yılına ilişkin defter veya belgelerin varlığını kanıtlayan belgelerin bulunması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, kararda şikayetçi kurumun katılma talebi hakkında karar verilmeden müşteki kurumun müdahil olarak gösterilmesi ve müşteki kurum lehine katılan olduğu belirtilerek vekalet ücretine hükmedilmesi de eleştirilmiştir. TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda Veri Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi, TCK'nin 53. maddesi ve CMUK'nin 321. maddesi geçmektedir.
11. Ceza Dairesi 2017/2164 E. , 2021/2740 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme HÜKÜM : Mahkumiyet
1-213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2. maddesinde öngörülen defter ve belgeleri gizleme suçunun oluşabilmesi için varlığı noter tasdiki, belge basım-teslim formu gibi belgelerle sabit olan defter veya belgelerin incelenmek üzere ibrazının istenmesi gerektiğinden, ilgili idareden, ibrazı istenen 2010 takvim yılına ilişkin defter veya belgelerin varlığını kanıtlayan belgelerin bulunup bulunmadığı sorularak, varsa bunlara ilişkin tutanak ve belgelerin denetime olanak verecek biçimde dosyaya intikalinin sağlanmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Kabule göre de; a) Şikayetçi kurum vekilinin 14.05.2014 tarihli dilekçesiyle yaptığı katılma talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeden, müşteki kurumun sıfatının gerekçeli karar başlığında müdahil olarak gösterilmesi ve müşteki kurum lehine katılan olduğu belirtilerek vekalet ücretine hükmolunması, b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,17.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.