MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06/10/2016 tarih ve 2014/352 E.- 2016/320 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1721 E.- 2018/581 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, asıl ve birleşen davada, davacının "DEDEMAN" ana unsurlu 39, 41, 43, 37, 6, 35, 36, 38, 40, 43, 44. sınıf ürün ve hizmetleri de içeren tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının 2013/1876 sayılı "DEDEMAN dedicat planurilor tale+şekil" ibareli, 6 ve 19. sınıftaki ürünleri içeren marka tescil başvurusuna yaptıkları itirazın TPMK YİDK tarafından 2014/M-9787 sayılı kararla reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, başvurunun tescilinin davacının "DEDEMAN" esas ve ayırt edici unsurlu markaları ile iltibasa sebebiyet vereceği gibi onun tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağı ileri sürerek TPMK YİDK kararının iptaline, davalı adına tescil edilen markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, davalının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetinin tespitine ve ölenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının “DEDEMAN” ana unsurlu markalarının geçici konaklama hizmetleri bakımından tanınmışlık vasfının bulunduğu, davalı başvuru markasının ana unsurunun da "DEDEMAN" ibaresi olduğu ve bu ibarenin özellikle işarette öne çıkarıldığı, markaların kapsadığı ürünlerin ilişkili olduğu, markalar arasında 556 sayılı KHK’nin 8.maddesi kaspamında karıştırılma ihtimali bulunduğu, davalının mücerret marka başvurusunda bulunmasının davacı markalarına tecavüz ve haksız rekabet niteliğinde olmadığı zira bunun için kullanımının gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK"nin 2014/M-9787 sayılı kararının, davacı itirazlarının reddi bakımından iptaline, davalı adına tescilli 2013/1876 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, davalı şirkete karşı açılan marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tespiti ve önlenmesi isteminin reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalı TPMK vekili istinaf başvurunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 16/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.