MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup mala zarar verme suçundan dolayı sanıklar hakkında tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafii ile sanık ...’ın temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nun 151. maddesinde düzenlene mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık kesintili dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 02/03/2007 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
III-Sanıklar ..., ... ve ...’ın haklarında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıkların üzerine atılı suçların 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 143 ile 116/4, 119/1-c maddelerinde düzenlenen suçlara uyduğu, bu suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre, aynı Yasa"nın 66/1-d maddesinde öngörülen 15 yıllık dava zamanaşımı süresinin, suçların işlendiği 02/03/2007 tarihinden itibaren henüz geçmediğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamede atılı suçların zamanaşımına uğradığından bahisle sanıklar hakkında atılı suçlardan açılan kamu davalarının düşürülmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
1-Sanıkların ... isimli iş yerine müştekinin rızası dışında girip iş yerinden bir takım eşyayı çaldıklarının iddia edildiği olayda; sanıkların tüm aşamalardaki istikrarlı savunmalarında üzerilerine atılı suçları işlemediklerini belirttikleri ve olay yerinde yakalanmadıkları, 05/06/2007 tarihli rapora göre olay yerinden sanıklara ait DNA analizine cevap verecek vücut izinin elde edilemediğinin belirtildiği, olayın gerçekleşme anını gören ya da bilen herhangi bir tanığın bulunmadığı, yine bizzat olay anını gösteren kamera görüntülerinin mevcut olmadığı, dosya arasında yer alan ve olay yerinin yakınını gösterdiği belirtilen kamera görüntülerine ilişkin olarak aldırılan 20/04/2007 tarihli ekspertiz raporunda da, görüntülere ait kayıt çözünürlüğünün düşük olması ve ortam aydınlatmasının yeterli olmaması nedeniyle araçların plaka numaraları ve şahısların eşkâl bilgilerinin tespit edilemediği, araçların renklerinin açık olması dışında herhangi bir kanaat beyanında bulunulmasının mümkün olmadığının belirtildiği, olay yerinin yakınında bulunan akaryakıt istasyonundan elde edilen bilgi fişine göre suç saatine yakın bir zaman diliminde ... plakalı arac 20,00 TL’lik akaryakıt yüklendiğinin görüldüğü, buna karşın söz konusu akaryakıt istasyonunda çalışan tanık ...’ın aracın plakasını sisteme ... olarak girdiğini fakat aracın plakasının çamurlu olmasından ötürü yanlış girmiş olabileceğini, aracın son rakam grubunun 645 olabileceğini de belirttiği, bu beyandan yola çıkarak kamera görüntülerindeki aracın ... plakalı Ford marka Transit model, sanık ...’a ait araç olduğuna dair değerlendirme yapıldığı, sanık ...’ın tüm aşamalardaki savunmalarında suç tarihinde ... plakalı aracı kullanmadığını belirttiği, sanıklar ... ve ...’ın suç tarihinde suçun işlendiği Akçaabat ilçesinde bulunduklarını kabul ettikleri, her ne kadar ifadeleri çelişkili olsa da, bu çelişkili beyanların suçlamaları tüm aşamalarda inkar eden sanıkların atılı suçları işlediklerine dair delil olarak kabul edilemeyeceği göz önüne alındığında sanıkların yüklenen suçları işlediklerine ilişkin, mahkumiyetlerine yeterli, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun delil bulunmadığı gözetilmeden, üzerilerine atılı hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraatleri yerine, yazılı şekilde hükümlülüklerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanıkların eylemlerinin iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna uymasına karşın, konut dokunulmazlığının ihlali suçun uyduğundan bahisle uygulamaların yapılması ve gerekçeli karar başlığında da suç adının “Konut dokunulmazlığını ihlal etme” olarak gösterilmesi,
3-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca sanıklar hakkında hırsızlık suçundan temel cezalar belirlenirken alt sınırlardan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümlerin kurulması,
4-Sanıklar ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143 maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 2 ay hapis cezaları üzerinden aynı Kanun"un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirimler yapılarak 1 yıl 9 ay 20 gün yerine 1 yıl 9 ay 15 gün hapis cezalarına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayinleri,
5-Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 116/4, 119/1-c maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 8 ay yerine 1 yıl 8 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
6-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı, buna göre, daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunmayan sanıklar ... ve ...’ın haklarında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “Kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, "Her ne kadar sanıklar daha önce kasıtlı suçtan mahkum olmamış ise de suçun işlenmesi ile oluşan maddi zararın sanıklar tarafından giderilmediği anlaşıldığından ....” biçimindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle sanıklar ... ve ... hakkında hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kararların verilmesi,
7-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilip edilmediği ile suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemeye kanaat gelip gelmediği hususlarının değerlendirilmesi gerektiği; UYAP’tan alınan adli sicil kaydına göre sanığın, kasıtlı bir suçtan verilen 3 aydan fazla süreyle hapis cezasına mahkumiyetinin bulunmamasına rağmen “Sanık hakkında verilen cezada koşulları oluşmadığından...” şeklindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
8-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması
9-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hükümler kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakların korunmasına, 18/06/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.