Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının onanmasına mutazammım 03.10.2006 tarih ve 15178/18054 sayılı daire ilamının müddeti içinde  tashihen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazlerı yerinde değil ise de;
Takip dayanağı ilamın hüküm fıkrasının 3 nolu bölümünde ikramiye, sosyal yardım, vasıta yardımı, hizmet zammı, giyim yardımı, konut yardımı alacaklarının (2822 sayılı yasanın 61. maddesi uyarınca en yüksek işletme kredisi temerrüt faizi ile birlikte) tahsiline karar verildiği görülmektedir.
Sözü edilen yasanın 61. maddesinde (..Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında ifaya mahkum edilen taraf temerrüt tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödemeye mahkum edilir.) hükmü yer almaktadır.Bu ifadelerde gecikme (temerrüt) fazi oranının nasıl bulunacağı gösterilmemiştir.Bu durumda dayanak ilamda yer alan faizle ilgili sözcüklerden anlaşılması gereken husus 61. maddede yazılı en yüksek işletme kredisi faizidir. En yüksek işletme kredisi temerrüt faizi değildir. Bunun uygulanması yasa hükmüne aykırıdır.
O halde mahkemece faize yönelik itirazın bu ilkeler dairesinde değerlendirilmesi, bilirkişiden ek rapor alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekirken onandığı anlaşıldığından Hazine vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin karar düzeltme itirazlarının kısmen kabulü ile dairemizin 03.10.2006 tarih 2006/15178 esas, 2006/18054 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), .30.01.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.